BÊHNA AXÊ

Li derve hewayekî hûnik hebû. Tava heyvê li ser bêdengiya şevê leylan dida...dibiriqî... Paşê ew ji ber pencerê rabû... Di nava hizr û ramanên têkel de ber bi derî meşiya. Hingê, di bin hişê xwe re dakete birka bîranînan...

Çend nav û gotin ketin bîrê.

Roza...

Sozda...

Serbest...

Zindan....

Mirin...

Zewac...

Birîndarî û Lawazî...